popełnić grzech

См. также в других словарях:

• grzech — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIb, D. u {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} czyn łamiący nakaz lub zakaz ustanowiony przez doktrynę etyczną religii, rozumiany jako brak miłości względem bóstwa, wymagający nawrócenia… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• grzech — m III, D. u; lm M. y 1. «w doktrynach religijnych: złamanie zakazu zagrożone sankcjami nadnaturalnymi (np. karą pośmiertną), wymagające oczyszczenia za pomocą ustalonych przez religię praktyk» Ciężki, powszedni grzech. Pokuta za grzechy. Dopuścić …   Słownik języka polskiego

• popełnić — dk VIa, popełnićnię, popełnićnisz, popełnićnij (popełnićełń), popełnićnił, popełnićniony popełniać ndk I, popełnićam, popełnićasz, popełnićają, popełnićaj, popełnićał, popełnićany 1. «dopuścić się czegoś złego, zrobić coś złego» Popełnić… …   Słownik języka polskiego

• zgrzeszyć — dk VIb, zgrzeszyćszę, zgrzeszyćszysz, zgrzeszyćzgrzesz, zgrzeszyćszył 1. «popełnić grzech, złamać zakazy religijne» Ciężko zgrzeszyć. 2. «wykroczyć przeciw komuś, czemuś, uchybić czemuś» Zgrzeszyć przeciwko przyjętej etykiecie. Zgrzeszyć brakiem… …   Słownik języka polskiego